کاربرد دیگ بخار

راندمان دیگ بخار میزان انرژی احتراق تبدیل به انرژی بخار را اندازه گیری می کند، در حالی که کیفیت بخار میزان آب مایع موجود در بخار تولید شده را اندازه می گیرد.
یکی از مزایای اصلی استفاده از دیگ بخار به عنوان یک وسیله انتقال حرارت، مقدار زیادی گرما است که هنگام متراکم شدن به آب آزاد می شود. با گرمای نهان تبخیر (یا تراکم) تا 1000 BTU در هر پوند، برای حمل مقدار زیادی انرژی به بخار بسیار کمی نیاز است. مزیت های دیگر عبارتند از ویژگی های ایمن، غیر سمی و غیر قابل اشتعال بخار به علاوه توانایی آن در ارائه گرما در دمای ثابت و کنترل شده. دیگ بخار همچنین می‌تواند با لوله‌کشی و تجهیزات سوپاپ معمولی که ارزان است، به آسانی در دسترس است، نیاز به تعمیر و نگهداری کمی دارد و عمر طولانی دارد، به کاربران تحویل داده شود. در مقایسه با سایر سیستم های انتقال و توزیع گرما، بخار هزینه کمتری برای کارکردن دارد و 100% قابل بازیافت است.

با وجود این مزایا، بسیاری از کاربران دیگ بخار مشکلات ایمنی سیستم، خرابی زودهنگام تجهیزات و راندمان ضعیف سیستم بخار را تجربه می کنند. مشکلات خاص می تواند شامل خاموش شدن مکرر دیگ بخار از سطح کم آب، لوله ها و شیرهای بخار آسیب دیده به دلیل چکش آب، لرزش، خوردگی، فرسایش، کاهش ظرفیت بخاری بخار و بارگیری بیش از حد تله دیگ بخار باشد. این مشکلات اغلب به دلیل کیفیت پایین بخار ایجاد می شوند که اغلب به آنها "بخار مرطوب" یا "تحمیل شده" می گویند.
کیفیت بخار اندازه گیری مقدار آب مایع آلوده کننده بخار است. (به عنوان مثال، بخار با کیفیت 100٪ فاقد آب مایع است و به صورت یک گاز 100٪ شفاف ظاهر می شود، در حالی که بخار با کیفیت 90٪ حاوی 90٪ بخار وزنی و 10٪ وزن آب به صورت مه، ابر یا قطرات آب در دیگ بخار با سرعت بالا می تواند به اندازه ذرات شن ساینده باشد. آنها می توانند اتصالات لوله را فرسایش دهند و به سرعت نشیمنگاه شیرها را از بین ببرند. و اگر اجازه داده شود گودال آب در لوله‌های بخار جمع شود، در نهایت توسط دیگ بخار با سرعت بالا گرفته می‌شود و تا سرعت نزدیک به بخار شتاب می‌گیرد و احتمال برخورد آن به زانوها، سه راهی‌ها و سوپاپ‌ها را افزایش می‌دهد.

راندمان دیگ بخار میزان انرژی احتراق تبدیل به انرژی بخار را اندازه گیری می کند، در حالی که کیفیت بخار میزان آب مایع موجود در بخار تولید شده را اندازه می گیرد.
یکی از مزایای اصلی استفاده از دیگ بخار به عنوان یک وسیله انتقال حرارت، مقدار زیادی گرما است که هنگام متراکم شدن به آب آزاد می شود. با گرمای نهان تبخیر (یا تراکم) تا 1000 BTU در هر پوند، برای حمل مقدار زیادی انرژی به بخار بسیار کمی نیاز است. مزیت های دیگر عبارتند از ویژگی های ایمن، غیر سمی و غیر قابل اشتعال بخار به علاوه توانایی آن در ارائه گرما در دمای ثابت و کنترل شده. دیگ بخار همچنین می‌تواند با لوله‌کشی و تجهیزات سوپاپ معمولی که ارزان است، به آسانی در دسترس است، نیاز به تعمیر و نگهداری کمی دارد و عمر طولانی دارد، به کاربران تحویل داده شود. در مقایسه با سایر سیستم های انتقال و توزیع گرما، بخار هزینه کمتری برای کارکردن دارد و 100% قابل بازیافت است.

با وجود این مزایا، بسیاری از کاربران دیگ بخار مشکلات ایمنی سیستم، خرابی زودهنگام تجهیزات و راندمان ضعیف سیستم بخار را تجربه می کنند. مشکلات خاص می تواند شامل خاموش شدن مکرر دیگ بخار از سطح کم آب، لوله ها و شیرهای بخار آسیب دیده به دلیل چکش آب، لرزش، خوردگی، فرسایش، کاهش ظرفیت بخاری بخار و بارگیری بیش از حد تله دیگ بخار باشد. این مشکلات اغلب به دلیل کیفیت پایین بخار ایجاد می شوند که اغلب به آنها "بخار مرطوب" یا "تحمیل شده" می گویند.
کیفیت بخار اندازه گیری مقدار آب مایع آلوده کننده بخار است. (به عنوان مثال، بخار با کیفیت 100٪ فاقد آب مایع است و به صورت یک گاز 100٪ شفاف ظاهر می شود، در حالی که بخار با کیفیت 90٪ حاوی 90٪ بخار وزنی و 10٪ وزن آب به صورت مه، ابر یا قطرات آب در دیگ بخار با سرعت بالا می تواند به اندازه ذرات شن ساینده باشد. آنها می توانند اتصالات لوله را فرسایش دهند و به سرعت نشیمنگاه شیرها را از بین ببرند. و اگر اجازه داده شود گودال آب در لوله‌های بخار جمع شود، در نهایت توسط دیگ بخار با سرعت بالا گرفته می‌شود و تا سرعت نزدیک به بخار شتاب می‌گیرد و احتمال برخورد آن به زانوها، سه راهی‌ها و سوپاپ‌ها را افزایش می‌دهد.