کاربرد دیگ بخار

از آنجایی که بخار از جوشاندن سریع آب در دیگ های بخار با شار بالا تولید می‌شود، می‌تواند آب را در حین خروج از سطح آب به داخل بکشد (یا بکشد و انتقال دهد). این حباب در حالی که به سیستم بخار آسیب می رساند، مستقل از راندمان دیگ بخار است. اساساً، عملکرد دیگ بخار با راندمان بالا و پایین می تواند حباب بیش از حد ایجاد کند یا تولید نکند. در حالی که نمی توان به طور کامل از حباب شدن جلوگیری کرد، می توان آن را با عملکرد مناسب دیگ بخار و سیستم بخار به حداقل رساند.
در یک توضیح ساده از عملکرد دیگ بخار، یک سطح انتقال حرارت داغ با آب پوشانده شده است. حباب‌های بخار در سطح انتقال حرارت تولید می‌شوند، از میان آب بالا می‌روند و سپس از سطح آب خارج می‌شوند تا وارد سیستم بخار شوند. به دلیل گرمای آب، فشار در سطح انتقال حرارت کمی بیشتر از فشار در سطح آب است. به دلیل این فشار بالاتر، حباب‌های کارواش بخار زاگرس تولید شده در سطح انتقال حرارت، دیگ را کمی فوق‌گرم می‌کنند یا در حین بالا رفتن از آب تا دمای اشباع آب سرد می‌شوند. در شرایط عادی، حباب‌های بخار وقتی از آب بالا می‌روند تا دمای اشباع سرد می‌شوند.
هنگامی که آب تغذیه وارد دیگ می شود، بین سطح انتقال حرارت و سطح آب در حال جوش وارد می شود. حتی اگر آب تغذیه از قبل گرم شده باشد، باز هم لزوما سردتر از آب دیگ است و یک لایه سرد در داخل آب دیگ بخار ایجاد می کند. همانطور که حباب های بخار از سطح انتقال حرارت از طریق این لایه سرد بالا می روند، سرد می شوند و مقداری از بخار موجود در حباب ها متراکم می شود. این باعث دو مشکل جدی می شود.
ابتدا حباب های بخار که از سطح آب خارج شده و وارد سیستم بخار می شوند حاوی مه آب خواهند بود. هنگامی که مقدار زیادی آب تغذیه وارد دیگ می شود، فضای بخار بالای سطح آب مه آلود می شود. این مه و بخار ناشی از آلودگی آب و با کیفیت پایین تا زمانی که آب در دیگ بخار به طور معقولی همدما شود ادامه می یابد.

از آنجایی که بخار از جوشاندن سریع آب در دیگ های بخار با شار بالا تولید می‌شود، می‌تواند آب را در حین خروج از سطح آب به داخل بکشد (یا بکشد و انتقال دهد). این حباب در حالی که به سیستم بخار آسیب می رساند، مستقل از راندمان دیگ بخار است. اساساً، عملکرد دیگ بخار با راندمان بالا و پایین می تواند حباب بیش از حد ایجاد کند یا تولید نکند. در حالی که نمی توان به طور کامل از حباب شدن جلوگیری کرد، می توان آن را با عملکرد مناسب دیگ بخار و سیستم بخار به حداقل رساند.
در یک توضیح ساده از عملکرد دیگ بخار، یک سطح انتقال حرارت داغ با آب پوشانده شده است. حباب‌های بخار در سطح انتقال حرارت تولید می‌شوند، از میان آب بالا می‌روند و سپس از سطح آب خارج می‌شوند تا وارد سیستم بخار شوند. به دلیل گرمای آب، فشار در سطح انتقال حرارت کمی بیشتر از فشار در سطح آب است. به دلیل این فشار بالاتر، حباب‌های کارواش بخار زاگرس تولید شده در سطح انتقال حرارت، دیگ را کمی فوق‌گرم می‌کنند یا در حین بالا رفتن از آب تا دمای اشباع آب سرد می‌شوند. در شرایط عادی، حباب‌های بخار وقتی از آب بالا می‌روند تا دمای اشباع سرد می‌شوند.
هنگامی که آب تغذیه وارد دیگ می شود، بین سطح انتقال حرارت و سطح آب در حال جوش وارد می شود. حتی اگر آب تغذیه از قبل گرم شده باشد، باز هم لزوما سردتر از آب دیگ است و یک لایه سرد در داخل آب دیگ بخار ایجاد می کند. همانطور که حباب های بخار از سطح انتقال حرارت از طریق این لایه سرد بالا می روند، سرد می شوند و مقداری از بخار موجود در حباب ها متراکم می شود. این باعث دو مشکل جدی می شود.
ابتدا حباب های بخار که از سطح آب خارج شده و وارد سیستم بخار می شوند حاوی مه آب خواهند بود. هنگامی که مقدار زیادی آب تغذیه وارد دیگ می شود، فضای بخار بالای سطح آب مه آلود می شود. این مه و بخار ناشی از آلودگی آب و با کیفیت پایین تا زمانی که آب در دیگ بخار به طور معقولی همدما شود ادامه می یابد.